Ik ben al zo’n 4 maanden in gevecht. In gevecht met mezelf, met mijn gevoel. In gevecht met alle kritische opmerkingen over dit gevecht, maar ook de goedbedoelde opmerkingen en adviezen. Iedereen heeft een mening, over alles. je baby laten huilen
Jaxx sliep door vanaf drie maanden oud tot ongeveer zes maanden oud. Hij is nu alweer tien maanden oud (bijna 1, sssst)! We bakerden hem in en hij sliep drie maanden lang als een roosje. De weg er naar toe was door zijn koemelkallergie en reflux echt hels, maar hey; hij sliep eindelijk (door)! En ik ben er ook van op de hoogte dat niet doorslapen ook heel gezond is voor jonge baby’s.
Toen begon de ellende…
Vanaf zes maanden stopten we het inbakeren en begonnen we met vaste voeding. Toen begon de ellende. Jaxx werd vanaf dat moment meerdere keren wakker ’s avonds en ’s nachts. Soms ‘maar’ drie keer en dat was achteraf gezien een verademing. Sinds een maand wordt Jaxx zo’n 10 tot 15 keer wakker ’s avonds en ’s nachts. Ontzettend vermoeiend kan ik je vertellen! Onze weg naar dr. Google was snel gemaakt en we hebben werkelijk van alles geprobeerd. Als Jaxx een moeilijke avond/nacht heeft, neem ik hem vaak bij me in bed. Ook daar hebben anderen zo hun mening over.
We begonnen met het verplaatsen van zijn bedje. Hebben we een paar nachten geprobeerd. Werkte niet. We maakten een afspraak met de kinderarts om te kijken of er iets qua voeding zou kunnen zijn. Ook de tips van de arts probeerden we een week. Hielp ook niks. Uiteindelijk ben ik op allerlei Facebookpagina’s rond gaan vragen of dit een fase is. Veel mama’s bevestigden dit. Toch bleef er in mijn achterhoofd een stemmetje zitten die zei dat dat samen slapen ook niet goed is. Ik ben bang dat hij zo gewend is geraakt dat mama hem uit zijn bedje haalt en daarom begint te huilen in zijn bedje.
Je baby laten huilen
Allerlei sites ben ik afgegaan om te lezen hoe ik dit weer terug kan draaien. Ik kom voornamelijk het meeste vreselijke advies (in mijn ogen) tegen: laten huilen, hij valt vanzelf in slaap. Of vijf minuten laten huilen, naar binnen gaan, aai over zijn bolletje en weer gaan. Dit herhalen tot hij slaapt. En weet je wat mijn grootste zwakte is? Ik kan hem absoluut NIET laten huilen. Zelfs geen vijf minuten. Ik krijg nog net geen stressvlekken. Het gaat zo tegen mijn gevoel in. En kijk, daar zit dus het gevecht.
Dus, wat moet ik doen? Hem laten huilen, al is het vijf minuten. Of hem lekker bij me nemen, er vanuit gaande dat het een fase is. Want met zijn 18e verjaardag slaapt hij heus niet meer bij mama. Ik ga op dit moment voor het laatste advies, maar wie weet praat ik over een maandje wel anders!
Lees ook : Wat je niet moet zeggen tegen een borstvoedende mama >>
