Eindelijk was het zover: we zijn naar de dierentuin geweest. De auto werd volgeladen en we vroegen ons even af of we nu een dagje uit gingen of dat we gepakt hadden voor zes weken vakantie. Het was ons zowaar gelukt om redelijk op tijd te vertrekken en na een klein uurtje rijden kwamen we aan bij Blijdorp.
Bekijk meer leuke uittips met kinderen >>
Naar de dierentuin
Florian van drie stuiterde aan mijn hand, zijn broertje zat te wiebelen in de kinderwagen. We waren nog geen halve minuut in de dierentuin en jawel; de eerste regenbui barstte los. Gelukkig bleek het Oceanium vlakbij de ingang te zijn en konden we ons binnen vergapen aan al het moois dat rondzwom. Haaien waren al tijden Florians favoriete gespreksonderwerp en hij vond het schitterend om ze nu in het echt te zien. Tobias zijn ogen werden zo groot als schoteltjes in de haaientunnel. Zijn priemende vingertje wees alles wat maar bewoog aan. Mijn man en ik keken elkaar opgelucht aan: als het slecht weer zou blijven, dan wisten we in ieder geval hoe we de tijd droog door konden brengen. Het was voor mij al eeuwen (lees: een jaar of 20) terug dat ik voor het laatst in Blijdorp was en ik had niet meer precies in mijn hoofd wat voor dingen er allemaal binnen te bekijken waren. Genoeg, zo bleek.
Rond lunchtijd streken we neer in Biotopia, waar een overdekte speeltuin te vinden is, en konden de kinderen hun lol op. Florian roetsjte van elke glijbaan, ik deed wat ik mezelf ooit voorgenomen had niet te doen en riep om de 3 minuten (misschien wel vaker) dat hij voorzichtig moest doen en Tobias kroop rond en probeerde de eierkoeken van een meneer op een bankje te pikken. Het lukte om Florian uit te zandbak te lokken om wat te eten en nadat iedereen geplast of een schone luier had konden we weer verder. Op naar alles wat buiten rondliep nu het even droog was.
Dagje uit
Dat Florian zich zou vermaken, daar twijfelden we niet aan.We waren er echter niet zo zeker van dat ook Tobias het leuk zou vinden om zo lang in de kinderwagen te moeten zitten, meestal is hij het al gauw beu. Met ruim 14 maanden zet hij al wel voorzichtig zijn eerste stapjes maar voor een uitje is hij natuurlijk nog aangewezen op zijn wagen. Wel is hij dol op dieren dus we hadden goede hoop dat het ook voor hem een echt dagje uit zou worden. Het bleek een schot in de roos: Tobias vond het prachtig. Hij wees alles aan en is niet eens in slaap gevallen in zijn wagen, er was te veel moois te bekijken.
Eenmaal bij de auto hebben we de jongens in schone en makkelijke kleren gehesen zodat ze thuis meteen in bed gelegd konden worden als ze onderweg in slaap zouden vallen. Ik geloof dat we de snelweg nog niet op waren of de mannen lagen al te snurken, helemaal gevloerd. Een geslaagde dag, al ben ik nu wel een beetje klaar met de vraag of in de sloot/regenplas/beker water misschien een haai past. ‘Mag ik een haai als huisdier mama, toeeeee?’ Zucht… misschien toch eens met een goudvis beginnen.
Tjitske
